Volg WS 3

Ahoi toekomstige schippers, 
Ons Masterskipavontuur is ten einde. Wij hadden na 2,5 week van onze reis goed door wat handig is en juist niet. Om te voorkomen dat jullie trainees net zo dom zijn als wij, hebben we wat handige tips.

40 Waardevolle tips

1. Begin op tijd met je school werk regelen, last minute is zwaar pittig (we spreken helaas uit ervaring).
2. Neem je eigen Binas mee, de dingen hier komen uit de oertijd en er zijn er lang niet genoeg voor iedereen
3. Genoeg pennen, die dingen verdwijnen altijd. Dus PENNEN!
4. Over schat je schoolwerk niet, je bent langer bezig met dingen dan je soms denkt. Voor toetsen leren neemt veel tijd in beslag!
5. Neem een boekje mee om dingen in op te schrijven, je kunt hier je dag in bijhouden. Je maakt namelijk zo veel leuke dingen mee die je niet wilt vergeten.
6. Organizers voor je kleding, geloof ons je pak wordt echt een grote bende. Dus orginazers is echt heel handig. Ook voor in je tas en als je ze niet gebruikt kun je ze altijd aan de kant leggen.
7. Makkelijke broekjes, neem broekjes mee waar je makkelijk in kan lopen, dus niet alleen maar spijkerbroekjes.
8. Kleding die je makkelijk kan combineren en kapot mogen gaan.
9. Genoeg topjes en T-shirts, je zweet zeker op deze reis echt heel veel, want ja Caraïben is heel warm.
10. Geen witte kleding, wit blijft niet wit hier. Het kan dus wel maar grote kans dat niet overleeft.

11. Geen nieuwe kleding, letterlijk alles krijgt vlekken door eten, touwen etc., hoe voorzichtig je ook bent.
12. CROCS meenemen is een must have. Ze zijn zo handig en makkelijk en iedereen loopt er mee rond.
13. Stuts voor op je crocs, je hebt hele leuke figuurtjes voor op je crocs die je heel goedkoop kunt kopen. Is ook heel leuk om uit te delen en uit te wisselen.
14. Één trui is genoeg, je krijgt namelijk ook nog je masterskip trui.
15. Één broek is genoeg (linnenbroeken zijn wel echt heel chill).
16. Genoeg eten meenemen, ja ondanks onze fantastische kok, is de havermout niet te eten. Dus of je moet staken of heel veel mueslirepen meenemen.
17. Neem een normale handdoek mee, fast dry handdoeken werken wel, maar zijn lang niet fantastisch dus normale handdoek is zeker weten aan te raden.
18. Voor de girls en misschien wel de jongens met lang haar, neem normale conditioner mee, die van happy soaps is eigenlijk ook shit.
19. Neem ook normale euro’s mee en niet alleen dollars, ze accepteren lang niet overal dollars, maar op veel plekken ook wel dus neem het wel mee (op heel veel plekken kan je niet pinnen ook al staat je kaart op wereld). Neem ook redelijk wat geld mee, alles is hier best duur.
20. Neem kleur doekjes mee voor in de was, anders worden je sokken op eens roze, je kan het zien als positief, maar het is toch niet zo tof.

21. Ga niet met oorbellen zwemmen en neem niet je beste sieraden mee, je raakt ze kwijt in de zee (dus doe ze met zwemmen uit). Of ze verkleuren door het zoute water.
22. Neem after sun mee, je onderschat de zon hier echt. Je bent binnen een uurtje poef verbrand.
23. Goeie drink beker met thermo.
24. Genoeg zonnebrand, 1 fles is niet genoeg.
25. Goeie oordoppen voor in de nacht.
26. Oortjes voor tijdens de zelfstudie je wordt snel afgeleid.
27. Eventueel horloge (wel waterproof).
28. Pro tip, waterdicht hoesjes voor je telefoon voor snorkelen etc.
29. Waszakjes grote en meerdere kleine voor wassen van je ondergoed.
30. Genoeg haar elastiekjes, haar moet vast op dek (en ze verdwijnen ook gewoon poef).

31. Kijk of er nog speciale dagen zijn op je reis (bijv. valentijn, sinterklaas) en neem daar voor iets leuks mee.
32. Een setje nette of echt leuke kleren voor bijzonderheden.
33. Echt niet veel make up mee, draag je echt niet je zweet het er af.
34. Hou je kist netjes, en laat niet overal je spullen slingeren.
35. Neem een geurtje mee, je gaat echt stinken.
36. Neem een geur zakje mee voor in je kist, die gaat tantoe hard stinken.
37. Toilettas die je kan ophangen.
38. Bakje voor je shampoo bars (de douche heeft geen plankje).
39. Je mag maar heel kort douchen (geen tip gewoon ff een mededing zodat je prepaid bent).
40. Geniet ervan! Je bent hier maar één keer, het gaat je veel tijd kosten en je gaat er een keer door heen zitten, maar dit is echt een supergave ervaring die je echt niet wil missen.

Sponsors
Wij hebben natuurlijk iedereen zijn verhalen hier gehoord over hoe je het best je geld kan inzamelen en er zijn heel veel leuke en originele ideeën naar boven gekomen dus daarover ook een aantal tips.

1. Begin op tijd, duurt echt lang minstens negen maanden van tevoren.
2. Sponsoren, maak een standaard mail en stuur die naar zo veel mogelijk bedrijven die je kent, of ga persoonlijk langs. Heel veel mensen willen je best helpen. (Maak een trui met sponsors bijv. of koppel een goed doel aan je reis.)
3. Lotterij, heel veel winkels hebben spullen over die ze best willen doneren aan een loterij (dit kost wel tijd).
4. Ga niet alleen werken voor je geld, werken werkt in principe goed, maar daar ga je lang niet al je geld mee bij elkaar halen (kost je veel te veel tijd).
5. Doe echt master acties, je hoeft jezelf echt niet groot in social media te zetten om geld in te zamelen en zijn zoveel leuke ideeën om te doen.
6. Nieuwsbrieven, heel veel mensen vinden het leuk om te lezen wat je doet, als je dan toch een sail mail schrijft kan je die net zo goed gebruiken voor je nieuwsbrief.
7. Schaam je niet om bij bedrijven of winkels langs te gaan, een nee heb je en een ja kan je altijd krijgen.
8. Organiseer met een restaurant een benefiet diner, heel leuk om te doen!
9. Je hoeft niet alles zelf te doen, je kan ook een paar mensen vragen die je willen helpen, veel mensen staan hier wel voor open.
10. Wees creatief, hierdoor willen mensen je eerder helpen.

Dit was het, hopelijk hebben jullie er wat aan. Xxx Amber en Doutzen

22 februari - Casper & Senne

Hey allemaal! Wij zijn Casper en Senne en welkom bij de blog over week 4. Deze week was weer één groot avontuur en wij gaan jullie er alles over vertellen!

Omdat we aan het zeilen waren konden we natuurlijk niet even de zee in plonsen, dus de engineers hadden tijdens hun internship een zwembadje gemaakt op het dek van het schip! Nu kon iedereen tussen het werken door even lekker afkoelen. Omdat het schip heen en weer bewoog was het wel een soort golfbad geworden!

Ondertussen waren we in Dominica aangekomen en gingen we woensdag de hele dag aan de zelfstudie zodat we donderdag de hele dag op excursie konden. Maarrr… iemand kwam ons afleiden: een nieuwsgierige dolfijn! Hij zat al de hele ochtend rondjes om onze boot te zwemmen, en op gegeven moment konden de docenten ons niet meer tegenhouden: we rende weg van onze boeken en sprongen het water in! Het was heel bijzonder om met een wilde dolfijn te zwemmen. Hij kwam heel dichtbij ons en we speelde ook met elkaar door rondjes om elkaar heen te zwemmen en onze voeten (en zijn staart) rond te spetteren. Het was voor iedereen een prachtige ervaring. In de avond hebben we carnaval gevierd en ging iedereen zich heel grappig verkleden. De jongen en het meisje die het best verkleed waren werden gekroond en beloond met een week geen afwas hoeven doen! Wat ze niet wisten is dat ze ook een emmer water en een schep meel over zich heen kregen… hahaha. Wat een saaie studiedag leek te worden bleek toch een supergave dag te zijn! Om vervolgens de dag erna een nóg gavere dag te beleven.

Donderdag gingen we namelijk Dominica verkennen en hebben we avontuurlijke hikes gemaakt door het regenwoud en prachtige watervallen bezocht. We hebben eerst een lang stuk door het regenwoud gelopen met een gids die alles wist over planten. Hij had ons ook een plant laten zien waarvan je de bladeren kon eten en naar groene appel smaakte. Het was heerlijk en we hebben de rest van de hike overal die bladeren geplukt om te eten! Toen we bij de eerste waterval aankwamen ging iedereen gelijk zwemmen. Het water was heel koud maar de zon maakte het lekker. We hebben van rotsen in de waterval gesprongen en er waren overal regenboogjes. Daarna zijn we naar onze tweede bestemming gegaan: een waterval in een grot. In die grot was ook een deel van Pirates of the Caribbean gefilmd, wat we heel gaaf vonden. Om bij de waterval te komen moest je eerst door een dunne diepe kloof zwemmen. Als je omhoogkeek zag je een kleine spleet met allemaal planten en lianen van de jungle. Het was heel leuk om door de grot te zwemmen. Onze laatste bestemming was weer heel mooi. Dit keer waren het twee hele grote watervallen naast elkaar. We hebben toen tussen allemaal beekjes en kleine watervalletjes door over de rosten geklommen, en vanuit die rotsen kon je prachtig het ravijn en de vallei inkijken. De gids vond wel dat we veel te gevaarlijk deden, dus we moesten al snel weer terugkomen, maar dat uitzicht vergeten we nooit!

Dit was alweer het eind van de blog. Wij hopen dat jullie net zo veel van onze avonturen hebben genoten als wij

Veel liefs en zonnestralen,

Casper en Senne

20 februari - Tirza & Eva

Ahoi!

Wij zijn Tirza en Eva, en omdat we alweer in de 4e week zitten, zijn we begonnen met de internships zodat we volgende week klaar zijn voor de ships ‘take-over’. In deze blog gaan we vertellen wat de internships inhouden, en vertellen we wat we vandaag en gister allemaal hebben gedaan.

Tijdens de dagen van de internships is er ook gewoon zelfstudie. Het kan dus zijn dat je eerst internship hebt van 08:00-12:00, en daarna van 14:00-18:00 aan de zelfstudie gaat, of andersom. Voor de internships kan je kiezen tussen; deckhand, 1st mate, kapitein, engineer of kok/interieur. Je kunt drie keuzes doorgeven en dan word je ingedeeld bij twee van je keuzes, deze internships ga je beide twee dagen volgen. Wij hebben nu al twee dagen internship als deckhand achter de rug. De eerste dag hebben we een tour gekregen op het dek, waar de deckhands zich vooral bevinden. Daarna hebben we een paar zeilen getrimd die al door de eerste groep gehesen waren. Als laatste leerden we nog enkele knopen. De dag daarna (vandaag) was er niet veel wind waardoor er niet gezeild kon worden. Daarom kregen we een ander klusje in het jibnet. Daar moesten we de zeilen mousen, dat was nog niet zo makkelijk, we hebben wel 3,5 uur in het net gezeten en we waren nog niet eens op de helft. De interns bij de kok, Roos, hebben van 14:00-18:00 geholpen met het eten, en daarnaast allemaal skills geleerd. Pas als je echt zelf in die keuken staat, besef je je hoe veel werk het eigenlijk is om elke dag te zorgen voor het eten van 42 mensen. Dan de internship bij Dorette, zij is de 1st mate/stuurman, dat is eigenlijk een soort rechterhand voor Xico, de kapitein. Ze plant de routes, zorgt voor veiligheid aan boord, en vindt informatie over de plek waar we gaan ankeren. Tijdens de internship hebben de trainees een safety check gedaan, geleerd over de routes en wat je allemaal moet weten voordat je ergens ankert. De trainees die internship hadden bij de kapitein hebben geholpen met het voorbereiden voor het zeilen en op de aankomst bij Dominica. Daarnaast hebben ze les gekregen over hoe je leidinggeeft aan mensen zonder ze te irriteren, over het logboek geleerd en over coördinaten uitrekenen. Engineer Jarno heeft uitgelegd over de watermaker, de airco’s, generators, en in de engine room. Verder doet Jarno ook vaak kleine klusjes en kregen ze uitleg over hoe je dat oplost. Vandaag was er een heel leuk klusje te doen, namelijk een zwembad bouwen op het dek! Bij de dokter internship, werden er aan boord verschillende situaties geschetst, daarbij leerden ze welke richtlijnen ze moesten volgen, met gebruik van de abcd-techniek, en als laatst leerde ze over hechten. Patricia, de dokter, zegt dat ze eigenlijk hetzelfde doet als Jarno, maar dan bij mensen. Als laatste was er ook een internship bij Carmen, zij heeft de leiding over het onderhouden van de binnenkant van het schip. De enige intern, Janne, heeft de voorraden gelogd, dat is nogal wat werk, daar zijn ze allebei de volle dagen mee bezig geweest. Janne vertelde dat het erg gezellig was en dat Carmen heel lief is.
Hierna beginnen we met de volgende interships, en die volg je ook weer voor twee dagen. Hier hebben wij beiden erg veel zin in. Vandaag zijn we trouwens aangekomen in Dominica, en zeilen we over een paar dagen weer verder naar Saint Lucia. Tot zo ver de internships.

See you later alligator ;)

Groetjes Tirza en Eva

21 februari - Docent Ben

Wat leren we toch veel op de Swan! Het begint al vroeg in de ochtend, het sms-en begint al om zes uur. Nee geen berichten, maar Sporten Met Sterre. De lunges, sideplanks en burpees vliegen letterlijk over het middendek. Begeleid door het nodige gezucht en gesteun. Na een snel ontbijt spoeden de trainees zich dan naar het bemanningslid van hun gekozen stageplaats. Daar komen onderwerpen aan bod als: Hoe werkt de watermaker? Hoe zet ik de koers van hier naar Dominica in de kaart en hoe laat zijn we daar dan? Ik zie de Nautical Almanac en de “sight reduction tables” voor de navigatie met het sextant klaar liggen. Ieder naar eigen voorkeur, zo komt er ook de vraag: “hoe maakt je een Monkeys Fist, een apenvuistje?” Dus de bijbel van het knopen, The Ashleys Book of Knots, wordt opgezocht en beschikbaar gemaakt voor de trainees. Verder zie ik trainees rondlopen met het “pinrail plan” in hun hand om de vaste plaats van de meer dan 100 vallen, brassen, gijlijnen en schoten uit hun hoofd te leren. ‘s Avonds beginnen de lessen koekjes bakken met onze kok Roos. En afgelopen Lazy Day hebben de leerlingen geleerd hoe je voor 42 personen Quiche Lorraine moet maken, een groot succes. En als dan de nacht valt en je denkt, er valt niets meer te leren, dan komen de mythologische verhalen over Cassiopeia, haar dochter Andromeda en de held Perseus te voorschijn, aan de hand van de sterrenbeelden in de buurt van de Grote Beer. De wereld is op deze manier letterlijk een klaslokaal.

Ben

17 februari - Basya & Ilse

Afgelopen vrijdag zijn we op excursie gegaan naar Horseshoe bay om te gaan snorkelen. Deze baai hoort bij het onbewoonde eilandje Horseshoe bay en heet zo, omdat het in de vorm van een hoefijzer is. Toen we van boord zijn gegaan om in de tenders (de kleine bootjes waar we mee aan land gaan) te stappen waren we zeiknat geworden. Maar er was toch geen stijger om op te stappen dus we moesten uit het bootje in de zee springen. Dus we werden sowieso nat.
Eenmaal aan land pakten we onze snorkels en gingen we het water in. Het water was heel mooi helder blauw en je kon heel goed de waterdieren zien. Ook was er bij dit eiland veel koraal. We waren om het eiland heen gezwommen en daar zagen we ziek veel zeeschildpadden. Dit was kapot gaaf, want we hadden ze nog nooit eerder gezien. Er waren ook mensen die een rog hadden gezien. Helaas hebben wij deze gemist. Toen we het water uitgingen, merkten we dat onze bikini’s vol met zand zaten. Dit was geen pretje. Na een tijd kwamen we erachter dat het eiland dat naast ons was, het eiland is waar Jack Sparrow in de eerste film achter gelaten was. ‘S middags na het snorkelen zijn we gaan zonnen. En toen we pas 5 minuten in de zon lagen, werden we uit ons siësta gehouden door onze lieftallige docenten. Dat was heel erg vervelend en irritant. We werden uit onze tanning sessie gehaald, omdat we een spel genaamd over de lijn gingen spelen. Het spel ging als volgt: we kregen een vraag en was je antwoord ‘ja’ dan moest je over de lijn lopen. Was je antwoord ‘nee’ dan mocht je blijven staan. Door dit spel leerden we elkaar nog beter kennen. Dit spel gaan we ook nog een keer doen met wat diepere vragen. Na het spel was poging 2 om te gaan zonnen. Dit heeft ook weer misschien 10 minuten/kwartiertje geduurd of we werden weer gestoord. Namelijk een trainee was haar telefoon kwijt. Dus iedereen naar dat ding zoeken, zat die bij iemand anders in de tas. Toen kwamen de eerste tenders aan, maar het was een tijdje varen, dus wij gingen nog even zwemmen met wat anderen. Dit was heel gezellig en we hebben een mooie sunset gezien. We zijn daarna in de tenders gesprongen en weer aan boord gestapt. Natuurlijk nog goed het zand van ons afspoelen en daarna lekker eten.

Kusjes mislukte tanners, Ilse en Basya

12 februari, Docent Ben 

Negrada—generado—donerego—gorenda—grenadine… Grenada!

12.02.2024 Daar zijn we nu. Net als de letters van het woord Grenada, die als dollemannen voor je ogen heen en weer kunnen dansen zijn hier ook de straten en wegen aan het huppelen. Zeker in de buurt waar we gisteren aan land werden gezet. Een wijk met grote, zeer goed verzorgde villa’s en herenhuizen waar rijke Amerikanen hun tweede of derde huis hebben gebouwd. Dat levert op dit eiland met veel hoogteverschil de mooiste wegen en tuinen op.
Overal bloemen, groen (!) gras en fraaie palmbomen. Echt mooi hoor, maar hou die wegen maar eens uit elkaar. We wandelden er met de dertig trainees leuk doorheen, en ook nog door een park. Daar vonden we gelukkig toch de gebruikelijk hopen troep, gesloopte keukens, afgekeurde koelkasten en heel veel tuinafval. Een stukje verderop kwamen we bij een mangrove bosje. Daar hield ik een Freek Vonk-achtig verhaal over de verschrikkelijke zoutwater krokodillen die zich daar ophouden. De trainees geloofden er niets van, terwijl ik toch echt geplets en geplats had gehoord.
Toen de discussie – gaan we verder of gaan we terug? -- op gang kwam, koos ik al snel voor teruglopen. Ik dacht, dat vind ik wel. Joke weet dat deze gedachte bij mij vaak misplaatst is. Na een aantal sierlijke bochten en handige afsnijdingen vond ik mezelf terug op een pek waar ik echt nog nooit geweest was en die zeker ook niet dichtbij de jachthaven was waar we weer opgehaald zouden worden. Geen probleem, ik loop eerst naar beneden en als je dan bij het water bent kom je er vanzelf. (Waar is Joke als je haar nodig hebt?) Ik kwam inderdaad bij het water. Mensen van de Waddeneilanden zoals Terschelling of Schiermonnikoog krijgen bij het zien van het standje van Noordwijk een lachstuip: “noemen jullie dat een strand?” Maar het strandje waar ik nu aangekomen was, er lag ook nog een roeibootje, was echt het kleinste dat je je maar voor kunt stellen, nog geen drie meter lang en krap dertig centimeter breed. Volgens een bordje was het ook nog een zand-win-gebied, nou, dat was goed gelukt, er was nog nauwelijks zand over. Bovendien kon ik helemaal niet over het water uitkijken en zien waar ik naar toe moest. Terug naar boven dan maar. Op een schaduwplekje (het was nog steeds erg heet in de zon) heb ik geprobeerd enige richtingswijsheid uit mijn telefoon te halen, maar 3G is erg langzaam, hoor. Mijn collega’s hadden hun telefoon uitstaan of mijn abonnement was niet geldig buiten Europa, in ieder geval geen contact. Dan maar lopen in de meest logische richting. Ah, daar zag ik een huis met uitzicht over zee, ik kon meekijken. Er kwam en stem uit het huis, ik zag echt niemand, vroeg of ik iets zocht. Dat kon ik natuurlijk niet duidelijk maken, maar de meneer, het bleek een Amerikaan, kwam naar buiten en nodigde me binnen uit om op een kaart te kijken. Hij had geen kaart, maar begreep toen wel dat ik niet een dingy kwijt was, maar de aanlegplaats van die dingy’s zocht. Nou, die wist hij wel, ik mocht instappen in zijn bijzonder grote pick up truck. Eerst naar een marina waar ik niets herkende, maar toen wist hij het! Hij wist waar ik moest wezen en weer scheurden we door die fraaie kronkelstraatjes, langs de mooie rijkeluis tuinen. Inderdaad ik kwam bij de goede jachthaven, daar waren de rode shirtjes van Masterskip allemaal als een bezetene de vrije WiFi aan het overbelasten. Met een gemeend “Good luck Brother” nam de reddende Amerikaan afscheid. Dat deed me denken dat hij misschien we lid was van een van de vele christelijke geloofsgenootschappen op dit eiland. Je ziet kerken van de Apostolischen, de Pinkstergemeenten, de Evangelicals, de Bapstisten en zelfs van de Scientologen. Misschien was hij wel Scientoloog, misschien was hij wel Tom Cruise! Ah, Oh (hoge verheugde kreetjes) Oh My God zat je bij Tom Cruise in de auto, waarom heb je geen selfie gemaakt? Enigszins teleurstellend aan dit avontuur was wel dat de trainees helemaal geen vreugdedansje om mij heen maakten om te vieren dat de verloren head-teacher weer in hun midden was. Welnee, het viel helemaal niet op, Appen en bellen met thuis is veel belangrijker.

Vandaag hadden we weer een excursie op dit wonderschone eiland. En feestelijk ook, hoor, overal vlaggetjes en gekleurde muurtjes in de kleuren rood, geel en groen. Daar bestaat hun vlag uit, ik denk dat het slaat op het groene regenwoud en op een struik die op mysterieuze wijze zowel knalrode als helgele bloemen heeft. Of heb ik me vergist? In ieder geval overal feestversiering, dat heeft nog te maken met de feestdag van vorige week: Independance Day. Ze vieren dit jaar dat ze nu al vijftig jaar onafhankelijk zijn van Engeland.

Dat de wegen kronkelig zijn heb ik al vermeld, maar dat ze soms, onverwacht steil zijn en erg smal, dat was een avontuur op zich. We zijn bij een groot kratermeer geweest, bij een biologische boerderij, een chocoladefabriek en een waterval. En tussendoor maar scheuren en scheuren over die flutweggetjes. Even een paar high-lights: Bij de Caldera (kratermeer) hebben we vissen gevoerd, het schattige aapje dat verderop zat mocht ik van mijn biologie collega’s niets geven, dat arme beestje moet nu zonder eten naar bed….

De biologische boerderij was leuk, maar wat ze daar nu eigenlijk verbouwen, dat ben ik niet te weten gekomen. Ik zag wel sperziebonen, verder heb ik niets herkend.

De rondleiding in de chocoladefabriek was fantastisch. Enige meiden mochten cacao vruchten uit de bomen halen. Dat gaat met een soort van hellebaard (zie tachtigjarige oorlog) maar dan op een bamboe steel. Grote vruchten die je liever niet op je hoofd wilt krijgen. We maakte ze direct open en mochten op de cacao pitten sabbelen. Gewoon lekker zoet, een beetje sinsappelachtig, niet doorbijten want dat is heel vies! Die pitten moeten dan gefermenteerd worden, dat is gewoon schimmelen volgens mij. Daarna gedroogd. Dat was nog wel leuk. Als die pitten op een platte kar liggen te drogen in de tropenzon, dan moeten ze ook gekeerd worden. Dat gaat door er met blote voeten doorheen te schuifelen. Nou dat hoef je maar één keer aan onze kinderen te zeggen en er staan meer voetjes dan ooit tussen de bonen. Hup met z’n allen! Daarna worden ze uitgezocht, gebrand en dan gemalen, heel lang. De Belg Lindt heeft dat per ongeluk uitgevonden toen hij de maal machine aan liet staan en er pas een paar dagen later aan dacht, dat gàf toch lekkere chocolade! Dan moet het ook nog een paar maanden rusten en daarna afwisselend verwarmd en gekoeld worden: getempereerd. Allemaal reuze leerzaam.

De waterval was mooi, allemaal in het zwempakje, hup eronder en gillen maar. Dat laatste snap ik niet maar het schijnt erbij te horen. Er was ook nog een natuurlijke waterval glijbaan. Helaas was daar maar weinig tijd voor, want we moesten weer… Een prachtige dag, dankzij onze excursie coördinator Nicole.

11 februari - Eva, Mente & Senne

Friday night means movie night
Deze vrijdagavond hebben wij ervaren hoe het is om samen met Captain Jack
Sparrow de Caribbean onveilig te maken!
We hebben Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl gekeken op het Main Sail. Het Main Sail was omgetoverd tot een soort bioscoopdoek en we hadden een grote beamer die erop scheen. Iedereen zat knus tegen elkaar aan op het achterdek, en om de filmavond compleet te maken was er ook nog popcorn! Een leuk weetje is dat de film deels is opgenomen in het gebied waar we varen en dat sommige eilanden die we in de film zagen ook in het echt gaan zien en aan land gaan.

Actie!
Op het schip zijn alle trainees hard aan het werk. We mogen al veel taakjes uitvoeren, zoals op het Jibnet gaan om de Inner Jib en Outer Jib (de voorste twee zeilen) los te maken, of aan het stuur als een echte stuurman! Iedere dag leren we weer iets nieuws over het schip en het zeilen.

Teamwork
Aan boord krijgen we ook vaak workshops, over allerlei leerzame onderwerpen, zoals navigatie, sterren, UV en teamwork. Tijdens deze workshop moesten we in teams onder anderen met alleen papier een brug bouwen waar een tennisbal overheen kon rollen!

Ochtendduik
Iedere dag, als we niet aan het zeilen zijn, mogen we een ochtendduik nemen. We pakken alle kansen die we hebben om te zwemmen. We staan er zelfs soms een half uur eerder voor op! In de vroege ochtend een frisse duik zorgt ervoor dat we een stuk beter wakker worden, en veel meer energie hebben door de dag heen.

7 februari, Luuk

We zijn nu al een hele week onderweg en zijn aangekomen in guadalupe, en hier kwamen we niet zo maar, we moesten er natuurlijk naartoe zeilen. En dat gaat niet zomaar, overdag zijn er natuurlijk genoeg mensen die mee willen helpen sturen en zeilen heisen. Maar als de zon in de late middag ondergaat kunnen we niet zomaar een anker uitgooien, het kan op sommige plekken meer dan een kilometer diep zijn, en ons anker is lang niet lang genoeg daarvoor. Dus moeten we wel blijven zeilen, dag en nacht.

In de nacht zijn er groepen ingedeeld die de ‘’Sailwatch’’ doen, je bent met een groepje van 6 of 7 en hebt shifts van 2 uur, de eerste shift is van 6 tot 8, de 2de van 8 tot 10 en de 3de van 10 tot 12, enzovoort. De laatste shift eindigt om 2 uur snachts en daarna neemt de crew het over. Maar wat moet je eigenlijk doen op zo’n sailwatch?

Op de wacht: 2 mensen uit het groepje gaan aan de zijkant zitten op de uitkijk voor andere boten, als er andere boten in de buurt komen geven ze dat aan bij de stuurman en kijken ze op de radar om te checken welke koers hij heeft, als hij op rampkoers licht moet er actie ondernomen worden.

Stuurman: als stuurman zit je aan het roer en probeer je een mooie koers te houden, die is van te voren afgesproken en je stuurt in de nacht door middel van het kompas.

ER: de Engine room check, eens per uur moet de ER gecheckt worden door 2 personen, je kijkt of de generator het nog doet, of alle vloeistoffen op peil staan, en of de tempratuur niet te hoog word.

Deck check: eens per uur loop je een rondje over het deck heen en kijk je of alle zeilen nog goed staan, of er geen lijnen over boord hangen, en of alles er nog netjes bij licht.

Logboek: eens per uur moet er ook iemand het logboek bijhouden, hier in staan allemaal dingen zoals het weer, de windkracht, de route die je vaart, en de precieze coördinaten. Deze moet je ook op de kaart aankruisen. Zo kan je precies zien via waar we zijn gevaren in de afgelopen dagen en uren.

Dit word natuurlijk doorgedraaid, dus je hoeft echt niet 2 uur lang in de duisternis te staren naar boten, je kan ook gewoon lekker kletsen met elkaar, en je leert vaak ook nog van een crew member die nog wakker is heel veel dingen over het schip, over de zeilen, de lijnen, en weetjes over de boot.

Ik hoop dat er het een beetje duidelijk is geworden wat wij moeten doen in de nacht.

Groetjes Luuk

6 februari, Anna Gerda Hellema

Een dag op Masterskip

Vandaag 6-2-24 stonden we om 7 uur op voor het ontbijt. We aten havermout, dus ik bleef lekker liggen. Na het ontbijt door naar de zelfstudie. De zelfstudie is niet zo spannend, gewoon werken aan school. Na de zelfstudie gingen we lunchen, en de mensen die moesten helpen klaarmaken deden dat. We hadden avocado toast en nog wat restjes van gister avond, dat was wel heel lekker. Na de lunch hebben we eigenlijk altijd happy hour (schoonmaken). Maar vandaag gingen we meteen door naar de excursies. Op de planning stonden snorkelen en kajakken. Dus we moesten ons snel klaarmaken en daarna in kleine groepjes met bootjes naar een baaitje terre-de-haut op Guadeloupe. We splitsen op in 2 groepen, het ene groepje ging eerst snorkelen en de andere eerst kajakken. Ik moest eerst snorkelen. Na de uitleg van een man over de vissen en het koraal in het gebied mochten we eindelijk beginnen. Het snorkelen was erg leuk, want er waren veel kleurrijke visjes en koraal. er werd ons verteld dat we naar het strandje dicht bij moesten zwemmen, maar we hadden niet gehoord dat we terug moesten. Dus toen we terug zwommen na even lekker zonnen, was de groep al bezig met kajakken. We zwommen snel terug zodat wij ook nog even konden. We hebben heel even gekajakd, omdat de groep te ver was om nog in te halen dus we gingen weer terug. Het kajakken hadden we dus een beetje gemist. Maar dat maakte niet heel veel uit omdat we hoorden van anderen dat de man die alles leidde echt te veel vertelde. Om ongeveer half 6 gingen we weer terug naar de Wylde Swan, want we gingen eten. we aten spareribs met gebakken aardappeltjes en sla. Het was erg lekker! Daarna even uitrusten dachten we, maar we moesten happy hour nog inhalen dus lekker schoonmaken. Hierna hadden we nog even wat vrije tijd en daarna moesten we al weer slapen.

2 februari, Fae & Sabrina

Hoi, Fae en Sabrina hier!

Jullie hebben er lang op gewacht maar hier is hij dan, de eerste blog!

Na het stressen of we alles wel bij ons hadden en dus niks waren vergeten, gingen we maandag dan eindelijk echt vertrekken. Toen we helemaal compleet waren gingen we met een grote bus naar Schiphol toe. Eenmaal daar aangekomen gingen we met al onze tassen door de douane en naar de gate toe wat best wel snel ging, want ze lieten ons soms voor omdat we met zo’n grote groep waren. De eerste vlucht was heel kort, maar de vlucht van Parijs naar Sint-Maarten duurde wel heel erg lang. Vele van ons hebben geslapen of een filmmarathon gehouden. Maar toen waren we eindelijk geland en waren we op Sint-Maarten! Het was heel warm dus meteen gingen alle truien uit en de zonnebrillen op. We zijn met busjes naar de haven gegaan waar we met de tenders aan boord gingen. Daar hadden we een prachtige zonsondergang waarna we naar bed gingen.

In de eerste twee dagen raakten we gewend aan het dagschema en de zelfstudie. Heel belangrijk was het zwemmen in de super zoute zee. Een paar waren dat vergeten en hadden een volle mond zout water binnen! Maar daarna gingen we voor het eerst zeilen naar een dorpje om de hoek van Sint-Maarten, genaamd Grand Casse. Er was alleen geen wind dus we zijn erheen gevaren op de motor. Daar gingen we met de tenders (kleine motorbootjes) naar de kade waar we in groepjes van minimaal 3 mochten rondlopen in het dorpje. Er waren allerlei leuke kleine winkeltjes waar je kon winkelen. De meeste trainees gingen een ijsje scoren of hun snoep voorraad aanvullen. Maar wij hadden al sinds het begin van de reis zin in mango’s dus gingen op zoek naar mango’s! Om half 7 stonden we weer op de kade en gingen we weer terug naar de Wylde Swan.

Happy hour is schoonmaak uur. Elke dag hebben wij weer een andere taak, maar als je heel veel geluk had mocht je de mast in! Super hoog met een super mooi uitzicht. Als je wat minder geluk had moest je de wc’s schoonmaken…

Vanaf donderdag gingen we ook starten met de ankerwachten. Een groepje van 3 mensen moesten erop letten dat we op ongeveer dezelfde plek bleven. Dat moest heel de nacht door in shiften van 2 uur, wat best vermoeiend bleek. Maar de volgende dag gingen we wel zeilen dus dat maakt het wel goed. De zeilen werden gehesen door ons: de trainees! Velen moesten met al hun kracht trekken terwijl anderen goed moesten opletten dat niks in de knoop raakte. Wij waren doodop, maar gelukkig kregen wij lekkere noedels van de scheepskok Roos. Toen brak de eerste avond van de zeilwacht aan. Ook al waren wij moe, toch streden we door met de belofte van tosti’s! De sterren waren prachtig en gelukkig hebben wij er niet voor gezorgd dat de boot zonk. Helaas waren wel een paar mensen zeeziek geworden waarbij de beruchte barf counter is opgesteld.

Ook hebben wij de dag erna onze eerste dolfijnen gespot! We waren lekker aan het ontbijten en toen zagen we ineens een paar vinnen boven het water komen en weer onder water verdwijnen. Al snel stonden wij allemaal over de rand naar de zee te kijken. Af en toe sprong er zelfs een boven het water uit.

Terwijl we dit aan het schrijven waren werden we ineens geroepen want Jarno had een vis gevangen. Hij was echt heel groot en glimmend maar Chico (de kapitein) zei dat het maar een baby vis was!

Dit was onze blog, tot de volgende keer!

Groetjes, Sabrina en Fae :D